اثر ۶ هفته تمرینات استقامتی بر tnf-α سرمی و حجم تومور موشهای حامل تومور پستان

زمینه و هدف: سرطان پستان یکی از بیماریهای ژنتیکی و التهابی مزمنی است که روند رو به رشدی در میان زنان ایران دارد. محققان نشان دادهاند ورزش منظم اثر پیشگیرانه و کمک درمانی در بازداری از رشد تومور دارد. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات تمرینات استقامتی بر سطوح سرمی tnf-α موشهای حامل سرطان پستان میباشد. روش بررسی: برای این منظور 40 موش بالب سی ماده خریداری شد و پس از آشناسازی ابتدا 20 موش به مدت 8 هفته تمرین استقامتی تداومی با شدت متوسط را انجام دادند و سپس سلولهای سرطانی به همه موشها تزریق گردید. پس از آن یک گروه از موشهای تمرین کرده (10 سر) و یک گروه از موشهای تمرین نکرده (10 سر) بهمدت 6 هفته، 5 روز در هفته تمرینات استقامتی با شدت متوسط را انجام دادند. با این تفسیر این پژوهش دارای چهار گروه ورزش تومور ورزش(ete)، ورزش تومور استراحت (etr)، استراحت تومور ورزش (rte) و استراحت تومور استراحت (rtr) میباشد. حجم تومور بهصورت هفتگی با کولیس دیجیتالی سنجیده شد. در پایان موشها قربانی شدند و نمونههای خونی از موشها گرفته و سرم آن جدا شد. سطوح سرمی tnf-α بهصورت الایزا اندازهگیری شد. یافتهها: اختلاف معناداری بین سطوح سرمی tnf-α در دو گروهی که پس از القای تومور ورزش میکردند (ete, rte) با دو گروهی که پس از القای تومور فعالیت نمیکردند(etr,rtr) وجود داشت و این نتایج با میزان رشد تومور در آن گروهها مطابقت داشت. همبستگی قوی بین سطوح سرمی tnf-α و میزان رشد تومور وجود داشت. نتیجهگیری: ورزش منظم استقامتی باعث کاهش سطوح tnf-α سرمی و نسبت رشد حجم تومور میگردد. فعالیت منظم استقامتی موجب کاهش مارکرهای التهابی میشود، لذا فعالیت بدنی منظم به عنوان روش کمک درمانی اثرات مفیدی در درمان سرطان پستان وابسته به استروژن دارد.